Lufta Rusi-Ukrainë po hyn në një fazë të re dhe jashtëzakonisht kritike, pasi shenjat e lodhjes që shfaqen në të dyja palët ndërluftuese, të kombinuara me shterimin e fuqisë ushtarake dhe rezervave të armëve, e bëjnë të vështirë avancimin përpara.

Në të njëjtën kohë, fillimi i luftës së Izraelit kundër organizatës terroriste Hamas në Gaza ka zhvendosur interesin dhe burimet e Perëndimit drejt Lindjes së Mesme. Si SHBA-ja ashtu edhe shtetet e fuqishme evropiane si Franca dhe Gjermania janë të shqetësuar se për sa kohë që aktiviteti izraelit vazhdon në territoret palestineze, nisja e një lufte të ashpër në rajon bëhet më e mundshme, pasi mund të shkaktojë edhe përfshirjen e Iranit ose Arabisë.

Shenja nëse dhe në çfarë mase Perëndimi – dhe veçanërisht Evropa – do të zgjedhë të braktisë ose të vazhdojë mbështetjen e tij për Kievin, pritet  të jepet gjatë Samitit të BE-së, i cili do të mbahet më 13 dhjetor në Bruksel ku fokusi do të jetë lufta Rusi-Ukrainë.

Në thelb, me situatën operacionale në frontet tokësore të luftës ruso-ukrainase të konsoliduar pjesërisht dhe dimrin e rëndë që po shfaqet tashmë në rajon duke bërë lëvizjet e dy ushtrive të vështira, liderëve evropianë u kërkohet të menaxhojnë një situatë të vështirë, zhvillimi i të cilave mund të ndikojë në mjedisin e sigurisë evropiane në nivele të brendshme, gjeostrategjike dhe ekonomike.

Me kalimin e javëve, janë shtuar zërat që bëjnë thirrje për rritje të presionit ndaj presidentit ukrainas, Volodymyr Zelensky, për t’u detyruar të hyjë në një proces negociatash me Moskën e për t’i dhënë fund luftës.

Sekretari i Përgjithshëm i NATO-s, Jens Stoltenberg tha se Aleanca duhet të jetë e gatshme të dëgjojë “lajme të këqija” nga Ukraina. Paaftësia e kundërofensive ukrainase, e nisur në fillim të qershorit, për të sjellë rezultatet e dëshiruara, duke mos çliruar territoret e pushtuara nga Rusia në lindje dhe jug të vendit, ngrenë pikëpyetje për vazhdimin e ndihmës masive ushtarake perëndimore.

Udhëheqësi hungarez, Victor Orban i cili në të kaluarën ka shkaktuar trazira brenda BE-së për shkak të pozicioneve të tij pro-ruse, duket i gatshëm të bllokojë mbështetjen e mëtejshme evropiane për Ukrainën, duke kërkuar në thelb të ndërpresë të dyja ndihmat financiare, që arrijnë në 50 miliardë euro, për ta.

Nga ana tjetër, megjithatë, vende të tilla si Polonia, Franca dhe shtetet baltike besojnë se mbështetja për Ukrainën duhet të vazhdojë ashtu siç është, pasi çdo mesazh tjetër mund të ngrejë shqetësime për sigurinë për Evropën.

Në të njëjtën kohë, në frontin operacional, si ushtria ruse ashtu edhe ajo ukrainase përballen me probleme të konsiderueshme furnizimi me armë dhe municione, duke kërkuar burime nga vendet e treta. Kievi në veçanti duket se është në një pikë kthese për shkak të paaftësisë së dukshme të Perëndimit për të vazhduar dërgimin e municioneve me të njëjtin intensitet si në të kaluarën.

Arsyeja kryesore ka të bëjë me faktin se rezervat e armëve të prodhimit sovjetik apo rus që kishin në arsenalin e tyre shtetet anëtare të NATO-s dhe veçanërisht vendet lindore, si Greqia, janë shteruar.

Çfarëdo materiali luftarak që ishte i disponueshëm dhe i pajtueshëm me atë të ushtrisë ukrainase iu dha si ndihmë ushtarake Kievit në fillimet e luftës. Gjithashtu, industritë ushtarake perëndimore duken relativisht të papërgatitura për të përmbushur kërkesën e madhe për armatim të nevojshëm nga Forcat e Armatosura të Ukrainës.

Në këtë kontekst, zgjidhja që po promovohet, megjithëse kërkon kohë, ka të bëjë me krijimin e linjave të prodhimit të armëve në territorin ukrainas, me krijimin e ndërmarrjeve të përbashkëta midis kompanive perëndimore dhe ukrainase.

Në këtë drejtim, në periudhën e ardhshme gjigandi britanik i mbrojtjes Bae System, prodhues i automjeteve Bradley, M777 dhe predhave artilerie të përdorura tashmë nga ushtria ukrainase, synon të ndërtojë fabrika të prodhimit dhe riparimit të armëve që do të ushqejnë drejtpërdrejt makinën e luftës ukrainase.

Në të njëjtën kohë, me synimin për të rraskapitur gradualisht forcat ruse, Rheinmetall gjermane ka shprehur gjithashtu synimin për të hapur një qendër riparimi tankesh në Ukrainë, ndërsa Suedia po ashtu planifikon të krijojë një fabrikë të prodhimit të automjeteve luftarake CV90.

Vlen të theksohet se hapja e industrive ushtarake në Ukrainë bëhet edhe me bekimin e SHBA-së, duke qenë se të mërkurën e kaluar në Uashington, zyrtarë të qeverisë amerikane dhe ukrainase vazhduan nënshkrimin e një marrëveshjeje për përshpejtimin e bashkëprodhimit të armëve dhe shkëmbimit.

Për sa i përket Rusisë, makineria e saj e luftës, së bashku me industrinë e saj tashmë të rëndësishme ushtarake, ka arritur të sigurojë një normë mjaft të kënaqshme të furnizimit dhe marrjes së pjesëve rezervë përkatësisht nga vendet e treta, madje edhe nga vendet anëtare të NATO-s, të cilat nuk kanë nënshkroi sanksionet kundër Moskës, si Turqia. Në mënyrë indikative, duhet të theksojmë se disa nga raketat më të fuqishme ruse, si Kinzhal dhe Iskander, përdorin komponentë të prodhimit perëndimor, pa të cilët përdorimi i tyre do të ishte i pamundur.

Gjithashtu, një sërë vendesh, si Koreja e Veriut, Irani, por edhe Kina, vazhdojnë të furnizojnë Moskën me materiale ushtarake ose me materiale që mund të përdoren për qëllime lufte. Thuhet se Pheniani po shet municion Rusisë për Artilerinë e tij, ndërsa Teherani është provuar të jetë furnizuesi më i madh i pajisjeve të mbrojtjes për ushtrinë ruse, të cilën e ka furnizuar tashmë me një numër të madh të dronëve dhe UAV-ve të tipit Shahed 136.

Aktualisht, zonat ku po zhvillohen përleshjet më të ashpra janë përgjatë frontit lindor, veçanërisht rreth Zaporizhia, Kupriyansk, por edhe rreth qyteteve Avdiivka dhe Mariinka, në rajonin e Donetskut. Megjithatë, ditët e fundit, ushtria ruse duket se po zhvillon aktivitet intensiv edhe në frontin e Bakhmutit, duke përdorur tanke të rëndësishme T-90M, automjete të blinduara BMP-3, helikopterë sulmues Mil Mi-28N, por edhe avionë luftarakë, me qëllim të kapjes së qendrës strategjike qendrore dhe shumë të fortifikuar të forcave ukrainase të Chasiv Yar.