30 vjet më parë këtë javë, më 16 shtator 1992, kufijtë e pushtetit shtetëror u ekspozuan brutalisht dhe poshtërsisht. Të ‘mërkurën e zezë’, pavarësisht përpjekjeve të furishme të qeverisë, paundi u zhyt nga mekanizmi evropian i kursit të këmbimit (ERM), duke lënë një vrimë masive në zemër të politikës ekonomike të Mbretërisë së Bashkuar.

Sterlina u rrëzua nga ERM pavarësisht nga Banka e Anglisë, nën udhëzimet e Thesarit, duke shteruar të gjitha rezervat valutore të vendit në një përpjekje për ta mbështetur atë. Edhe një premtim për të rritur normat e interesit në nivele shumë të larta – 15 për qind – dështoi të frenojë valën. Në atë kohë para internetit, me kryeministrin John Major dhe kolegët ministra të lartë, të vendosur në Admiralty House (sepse Downing Street po riparohej pas një sulmi me mortaja IRA) dhe duke dëgjuar ngjarjet që shpalosen në një radio, nuk mund të bënin asgjë.

Në kohën kur Norman Lamont, atëherë kancelari, doli me vrap nga Thesari gjatë asaj mbrëmje për të njoftuar pezullimin e anëtarësimit në ERM, rezultati ishte i qartë. Qeveria ishte goditur nga tregjet, të udhëhequr nga George Soros, por duke përfshirë pothuajse çdo tregtar të këmbimit valutor në qytetin e Londrës. Margaret Thatcher, e rrëzuar nga froni dy vjet më parë si kryeministre, kishte një frazë: “Ju nuk mund të shpenzoni tregjet”.