Shumica e pacientëve me koronavirus infektohen nga dikush që duket plotësisht i shëndetshëm dhe nuk shfaq ndonjë simptomë të virusit vdekjeprurës, sipas një studimi të ri të rasteve në Kinë.
Studiuesit e Shkollës së Mjekësisë në Universitetin “Shanghai Jiao Tong” vlerësuan se sa kohë ishte dashur që dikush të infektohej me COVID-19. Duke përdorur modelimin matematikor, ekipi zbuloi se 79.7 përqind e njerëzve me virus vdekjeprurës ishin infektuar nga dikush që nuk tregon simptoma.
Ekipi gjithashtu zbuloi se koha mesatare që dikush e ka virusin dhe mund ta kalojë atë përpara se të tregojë simptoma është 3.8 ditë – më herët nga sa supozohej më parë.
Weituo Zhang dhe kolegët e tij thonë se rezultatet e tyre tregojnë se vetëm izolimi nuk është i mjaftueshëm, ai duhet të shoqërohet me testime rigoroze dhe gjurmimin e virusit.
Ekipi në Shanghai vlerësoi kohën e shpërndarjes së infeksionit të virusit – që është koha e rastit dytësor në lidhje me personin e parë që tregon simptoma.
Ka pasur disa raporte që vlerësojnë periudhën e inkubacionit të COVID-19 me vlerësimet më të fundit që përcaktojnë rreth 2.5 ditë. Bazuar në këto raporte dhe duke parë lëvizjet e njerëzve, ekipi llogariti kohën mesatare të infeksionit në Wuhan dhe jashtë qytetit pas bllokimit.
“Nëpërmjet disa qasjeve të ndryshme, ne arrijmë rezultate kryesisht të qëndrueshme: një pjesë e madhe e transmetimeve të COVID-19 mund të ndodhin në mënyrë para-simptomatike”.
Ekipi zbuloi se shumica e njerëzve do të preken me virusin nga dikush që duket krejtësisht i shëndetshëm, por tashmë është infektuar. Dikush mund ta ketë virusin për 3,8 ditë përpara se të shfaqë ndonjë simptomë dhe të jetë në gjendje ta transferojë virusin te një person tjetër.
“Pacientët ka të ngjarë të bëhen infektivë në fazën e hershme të infeksioneve të tyre dhe jo vetëm sapo shfaqen simptomat”, shkruajti ekipi.
Ata përshkruan modelin e tyre të kombinimit të periudhës së inkubacionit me kohën për të transmetuar të dhënat si një “qasje e re” për të vlerësuar përhapjen e sëmundjes.
“Koha e shpërndarjes së infeksionit të hetuar në këtë studim është e lidhur ngushtë me periudhën biologjikisht infektive të pacientëve gjatë rrjedhës së sëmundjes”.
Gjetjet pasqyrojnë të dhëna të disponueshme për studimet e përhapjes së viruseve në zonat me kontakt të afërt – veçanërisht nga rastet e konfirmuara.
“Sidoqoftë, duhet të vihet re një ndryshim që koha e shpërndarjes së infeksionit ka më shumë të ngjarë të preket nga faktorët sociologjikë dhe ndërhyrjet jo-farmaceutike të kryera nga autoritetet lokale të shëndetit publik”, shkruajti ekipi.
“Gjetjet tona duhet të interpretohen me kujdes. Të dhënat epidemike të pacientëve me COVID-19 që përshkruajnë kohën dhe detajet e gjurmimit janë shumë të kufizuara. Prandaj, vlerësimet e periudhës së inkubacionit dhe intervalit serik të COVID-19 kanë një pasiguri të konsiderueshme”.
Të dhënat e tyre kishin kufizime në rastet e faktuara kur simptomat e rënda ka më shumë të ngjarë të zbulohen, dhe rastet me detaje të raportuara qartë të gjurmimit që ka të ngjarë të vijnë nga zona me shumë burime të shëndetit publik.
“Një shqetësim tjetër i rëndësishëm i COVID-19 është transmetimi i shkaktuar nga ‘bartësi i vërtetë asimptomatik’, i cili i referohet personit të infektuar që mbetet asimptomatik gjatë gjithë rrjedhës së sëmundjes”, shkruajnë ata. “Studimi ynë bazohet në të dhëna të rasteve të konfirmuara të cilat nuk përfshijnë ‘transportuesin e vërtetë asimptomatik’”.
Ekipi thotë se izolimi i njerëzve bazuar vetëm në studimin e simptomave mund të mos jetë i mjaftueshëm për të ngadalësuar përhapjen e virusit.
Sipas tyre, “Testimi agresiv, izolimi i kontakteve të ngushta dhe distanca sociale për të parandaluar transmetimet para-simptomatike ose asimptomatike janë thelbësore për të luftuar COVID-19”.