Larja me ujë nuk është e mjaftueshme për të eliminuar mikrobet potencialisht vdekjeprurëse

Duke analizuar rezultatet e një sondazhi të porositur nga rrjeti britani “Sainsbury”, del se 40% e të anketuarve përdorin të njëjtin mjet prerës për mish dhe perime dhe se një në dhjetë nuk e përdorin siç duhet, ndërsa një në pesë britanikë e zëvendësojnë vetëm një herë në pesë vjet dhe një në nëntë nuk e ka bërë kurrë këtë. Të dhëna edhe më shumë alarmuese dalin në një studim tjetër, ku theksohet se druri për prerjen e ushqimeve të kuzhinës zë vend tek objektet që fshehin numrin më të madh të baktereve potencialisht vdekjeprurëse për njerëzit, duke arritur deri në 200 herë më të pista se tableta e WC.

“Nëse ato nuk përdoren, pastrohen dhe ruhen siç duhet, dërrasat e prerjes janë një burim i rrezikshëm i kontaminimit të kryqëzuar”, paralajmëron Lisa Ackerley, eksperte e sigurisë ushqimore. Këshilla e parë për të mbajtur larg bakteret është të mbani mend nëse diçka e ndryshme nga ushqimi është vendosur në dërrasën e prerjes, një eventualitet i mundshëm në një kuzhinë.

Nëse është kështu, “është më mirë të siguroheni që dërrasa të jetë mjaft e pastër para se të përdoret, veçanërisht nëse do të përdoret për të prerë diçka që nuk do të gatuhet, siç është sandviçi”.

Mos përdorni pecetë për ta fshirë

Pastrimi është thelbësor për të mbajtur bakteret larg nga dërrasa e prerjes, por për të menduar për fshirjen e mbetjeve të ushqimit me peshqir kuzhine është çdo gjë, por jo higjienike, “sepse disa studime kanë treguar se këto pëlhura shpesh janë sendet më të pista në shtëpi”, kujton Ackerley. Jo vetëm kaq, duke përdorur ato pas përgatitjes së mishit të papërpunuar, si dhe pulave ose perimeve, rrezikon që bakteret të kalojnë nga ushqimi në peshqir, duke kontaminuar kështu pjesën tjetër të kuzhinës.

Uji nuk mjafton

Në dërrasën e prerjes, fjala kryesore është dezinfektimi, një detyrë që një pjatalarëse mund të kryejë shumë mirë duke përdorur ngrohjen, ndryshe nga uji i thjeshtë. “Por nëse nuk e keni pajisjen në fjalë, – shpjegon eksperti, – ju mund të përdorni një detergjent antibakterial: hidheni atë në dërrasën e prerjes, e lini të veprojë 5 minuta, shpëlajeni me ujë të rrjedhshëm dhe pastaj e thani dërrasën me një letër kuzhine”.

Dalloni përdorimin e saj

Kur përgatiteni për të ngrënë, është e domosdoshme të përdorni dërrasa të ndryshme për ushqim të papërpunuar dhe të gatshëm, duke u kujdesur që të mos i përzini. “Mënyra më e lehtë për të shmangur konfuzionin është të përdorni dërrasa të veçanta për ushqime të destinuara”, sugjeron Ackerley.

I zëvendësoni ato rregullisht

Qoftë druri apo plastike, nëse dërrasa e prerjes duket e zhveshur, e gërvishtur ose ndryshe në gjendje të keqe, është më mirë ta zëvendësoni atë me një të re. “Bakteret dhe mbeturinat e ushqimit përfundojnë duke u fshehur në të çara të hapura në sipërfaqen e boshtit, – shpjegon ekspertja, – dhe kjo jo vetëm që e bën më të vështirë pastrimin e tyre, por gjithashtu bëhet një mjet i mundshëm i kontaminimit për ushqime të tjera”.

Miti i rremë 1: bakteret vdesin shpejt

Përkundër qëllimeve më të mira, në kuzhinë ka bindje aq rrënjësore saqë është e vështirë të besohet se ato nuk korrespondojnë me të vërtetën. Në rastin konkret të dërrasave të prerjes, miti i parë për t’u dëbuar ka të bëjë me mbijetesën e mikrobeve. “Nuk është e vërtetë se ata vdesin shpejt, – thotë Ackerley, – në fakt shumë mikroorganizma të rrezikshme mund të përhapen në fragmente të ushqimit të mbetur në çarje të dërrasave të prerjes dhe të qëndrojnë atje edhe për periudha të gjata, siç është rasti i E. coli, i cili është në gjendje të qëndrojë për javë të tëra në dërrasë dhe në frigorifer”.

Miti i rremë 2: të gjitha dërrasat e prerjes shkojnë në pjatalarëse

Edhe ky besim nuk korrespondon me të vërtetën. “Dërrasat prej druri mund të thyhen nëse vendosen në pjatalarëse, – thekson ekspertja, – edhe pse shpesh udhëzimet për pastrimin e tyre thonë për të përdorur ujë të nxehtë me sapun. Në vend të kësaj, është më mirë të diferencohen pllakat e prerjes sipas përdorimit.

Miti i rremë 3: Perimet nuk janë një burim ngjitës

“Kjo është ndoshta klisheja më e habitshme nga të gjitha, – thotë Lisa Ackerley – sepse perimet gjithashtu mund të përhapin baktere që mund të kontaminojnë ushqimin si E. coli dhe dërrasat e prerjes janë automjeti ideal. Shembulli klasik është prerja e një prasi dhe më pas e një domateje në të njëjtën dërrasë: në këtë mënyrë ajo shkakton në fakt një ndotje kryq në mes të një ushqimi të papërpunuar që do të gatuhet dhe një ushqim gati për t’u ngrënë i papërpunuar”.